یادداشت های یک ....
روز مرگی...
روز مرگی تو زندگی اکثر ما ایرونی ها به وفور دیده میشه و شایدم اکثر ما اونو تجربه کردیم....
واقعا ملال اوره که هروزصبح سر یه ساعت مشخص بیدار میشیم(واکثرا با اکراه!!!) نماز و صبحانه و
اگه حالش بودورزش و بعد هم وارد شدن به سیل خروشان مردمی که(مثل ببخشیدا موش که از
زیر دست وپااین ور و اونور میره!!!!!)از لابه لای ماشین ها وساختمونا این طرف و اون طرف میرن!
وخدا نکنه زیر پای ماشین ها له بشیم......
به نظر من روزمرگی مساویه با مرگ.شاید هم خوشبینانه ترمساوی با افسردگی جنون و...
حالا میفهمم که چرا ما ادما اینقدر داغونیم....
چون زیرچرخ دنده های زمان له شدیم...
زندگی(البته اگه بشه اسمشو زندگی گذاشت..)مثل یه ماشین کوکی می مونه که ما ادما
نمیتونیم کوک ماشین رو تا اخر بپیچونیم وهربار نصفه کوک میکنیم(یا بهتره بگم هروز..)
واین میشه دلیل روز مرگیمون........................
اگه ما یاد بگیریم که کوک ماشین زندگیمون رو تا اخر کوک کنیم شاید روز بعد طور
دیگه ای باشیم و کار ناتموم و مونده نداشته باشیم......
زندگی مثل یه روزنامه می مونه.......
ادما از صفحه ی اول شروع به خوندن میکنن..(چه تیتر های جالبی..چه عکس
های جالبی...چقدر خوش شانسم که دارم این روزنامه رو میخونم.....) این مال
زمانی هست که بزرگترابه ما میگن:خوش به حالش غمی تو زندگیش نداره
توی عالم بچگی خودش سیر میکنه!!!
روزنامه رو ورق میزنیم....ورق میزنیم...........ورق میزنیم..... تا میرسیم
به اخرش... توی اینصفحات که ورق زدیم خبرای خوب بود خبرای بد بود...
خندون شدیم گریو ن شدیم....تا رسیدیم به صفحه ی اخر...........
یه هو به خودمون میگیم: ای بابادیدی چه زود تموم شد!!
واین زندگی ماست که از هر صفحه ی اون تجربه ها کسب میکنیم
خوش به حال کسی که یه دفترچه کنار دستشه و تجربه هاشویادداشت
میکنه؛تا وقتی که به اخرین صفحه ی روزنامه میرسه وروحش پرواز میکنه
وشایدم غافلگیرانه میمیره تجربه هاش برای کسانیکه بعد اون میخوان
روزنامه بخونن به یادگار بمونه................
البته همه صبر و حوصله ندارن... بعضیا فقط حوادث رو دوست دارن
بعضیا هم تو بند دنیا نیستندو صفحه ی اندیشه رو میپسندن...
ولی مهمتر از همه ی اینا این هست که تاما هستیم روزنامه ای هم هست
شایدم بعضیاهمون صفحه های اول خسته بشن و روزنامه رو
بزارن کنار وبرند.....
به امیداینکه روزنامه ی زندگیتون پربارباشه وپایان خوشی داشته باشه........
بگذاریادگار بماند
زین روزگارتلخ
تصویرعاشقانه ی احساس گنگ ما
زان پیشتر.که سربگذاریم روی خاک
بگذارطرح خاطره ای از ما
برجای ماندو
-یادی ویادگار
بگذارچون گیاه
از لای سنگلاخ بروییم
ازعمق خشت و گل.
بگذار از درون چشمه بجوشیم
وانگاه
غلتان شویم
روسوی دریای بیکران
ما میرویم
ای نازنین رفیق
وزمابه غیرنام ونشانی
در یاد روزگار
چه میماند؟؟
|محمد عزیزی|
